Pamiętamy o Was!!!

[mundekczapla]

Dzisiaj i jutro, kiedy na cmentarzach, rozbłyśnie morze kolorowych ogników, zapalonych na grobach naszych bliskich i przyjaciół, poświęćmy chwilę zadumy i modlitwy, tym którzy odeszli walcząc heroicznie z własną słabością i groźnym, nieprzejednanym wrogiem, jakim jest choroba nowotworowa. Pomyślmy też o tych żyjących, którzy w tej nierównej walce, wspierali ich swoją wiarą , nadzieją i miłością. Wszyscy oni zasługują na wielki szacunek. Razem z tymi którzy odeszli, pozostają w naszej pamięci.

[Marzena]

W tym dniu zadumy i nostalgii pamiętamy
….  o Józiu, który po 13 latach od operacji nauczył się mówić w Rymanowie,
…. o Czesiu, który zaszczepił w nas sympatię do nordic walking,
….o Tadziu, który jeszcze tyle miał nam do opowiedzenia…
…. o Wszystkich, którzy odeszli.
 Nie… Oni nie odeszli, Oni są wśród nas, głęboko w naszych sercach schowani…
  I póki biją nasze serca, oni są wokół, tylko, że poza zasięgiem naszego wzroku…

[TERESA DEB]

Oj,  - PAMIĘTAMY, nie sposób wszystkich wymienić..... trochę osób mi znanych odeszło...
 Ale są i będą w naszej pamięci.

[Czarek]

Z żalem zawiadamiam, że dnia 7 kwietnia zmarł nasz kolega, wieloletni członek Mazowieckiego Stowarzyszenia Osób Bez Krtani ,,Szansa,, Piotr Szłyk. Nabożeństwo żałobne odbędzie się w dniu 14 kwietnia o godzinie 10.30 na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, kościół murowany od ul. Św. Wincentego.
Piotrze na zawsze zostaniesz w naszej pamięci...

[mundekczapla]

Wesoły, towarzyski, uczynny, takim Cię Piotrku zapamiętamy. Będzie nam Ciebie brak!!!!

[Marzena]

Piotruś! Miałeś jeszcze tyle planów, kochałeś zieleń, przyrodę, zachwycałeś się każdą roślinką… a przecież przyszła wiosna, słońce, ciepło…nie zdążyłeś...  miałeś z nami pojechać na turnus nad morze, umawialiśmy się na grzybobranie w tym roku… a Ty odszedłeś, zostawiłeś nas niespodziewanie, nigdy przecież nie skarżyłeś się, zawsze pogodny, uśmiechnięty, uczynny, przepełniony dobrocią i spokojem…
Łzy cisną mi się do oczu, gardło ściska żal…
zostaniesz w mej pamięci na zawsze…

[Marzena]

...pamiętamy o Was...

[TERESA DEB]

JESTEŚCIE W NASZYCH WSPOMNIENIACH,
PAMIĘTAMY

[ZUZA]

Oczywiście że pamiętamy  SERCA NASZE NIE POTRAFIĄ PRZYJACIÓŁ ZAPOMNIEĆ

[mundekczapla]

Każdego roku, zapalając światełka zniczy na grobach moich bliskich i przyjaciół, patrząc na łunę nad cmentarzem, wyczuwam ich obecność w mojej duszy.I wtedy myśląc o każdym z nich z osobna, przypominam sobie wspólne chwile z tej podróży po ziemskim padole. Te wszystkie dobre momenty, które budowały naszą przyjaźń, miłość....I choć wiem , że ich już nie ma, to wtedy są ze mną. Piękny jest ten dzień, choć podbarwiony smutkiem.Niech im wszystkim będzie dobrze na zielonych łąkach.....

[Marzena]

... to taki czas, kiedy wspominamy tych, których nie ma już wśród nas. Pamiętajmy, niech zawsze będą obecni w naszych sercach i umysłach i bądźmy tego świadomi, że ciągle żyją wśród nas, a wspomnienia chwil z Nimi spędzonych niech rozjaśniają nasz świat. Zachowajmy w pamięci radosne i miłe wspomnienia, które dodają sił na przyszłość…

[WaldekM]

PIOTREK PAMIĘTAMY..........

[ZUZA]

Czas zadumy i czas pożegnań Żegnam Cię Mundku Spoczywaj w spokoju!

[Marzena]

MUNDKU, byłeś PIERWSZĄ OSOBĄ, która pomogła mi się odnaleźć w trudnym pooperacyjnym czasie, która zmobilizowała mnie do nauki mowy, była dla mnie wzorem. Zaraziłeś mnie swoim optymizmem i radością życia, dodawałeś mi odwagi – to dzięki Tobie otworzyłam się znowu na ludzi i podjęłam pracę.
To Ty w każdej rozmowie pytałeś o innych, troszczyłeś się i  byłeś zawsze gotowy do pomocy każdemu, kto jej potrzebował. Masz w swoim dorobku wielu wdzięcznych Ci uczniów, a dla nas będziesz zawsze Mistrzem. 
 
Gdyby tak można było cofnąć czas… gdyby tak można było jeszcze choć raz porozmawiać z Tobą i podziękować Ci za te wszystkie chwile, za ten czas, który nam poświęcałeś…
Pozostaje nam tylko zapewnić Cię, że będziesz w naszych sercach na zawsze...
Żegnaj Przyjacielu…

[kwr]

Mundku , drogi przyjacielu , odszedłeś tak niespodziewanie....
Ja również wiele Ci zawdzięczam. Dzięki Tobie uwierzyłem , że można dalej w miarę normalnie żyć.
W ostatnim czasie jakoś nie mogliśmy się spotkać.Brakowało czasu z powodu mojej pracy i innych nieprzewidzianych okoliczności.
Nie przypuszczałem , że może coś Ci się stać , że już nigdy z Tobą nie porozmawiam i Cię nie zobaczę.
Teraz czuję pustkę , smutek i żal.
Pozostaniesz na zawsze w mojej pamięci...