Witam,
Bardzo ciekawy pomysł z tymi opaskami. Spróbuję poszukać producenta i zorientować się w kosztach. Wspólnie zastanówmy się nad tekstem jaki powinien znajdować się na takiej opasce.
Pozdrawiam serdecznie.

Krysiu poruszyłaś szalenie ważny a zarazem bardzo trudny temat. Mazowieckie Stowarzyszenie od lat stara się aby dotrzeć do jak największej ilości pacjentów po laryngektomii. W Warszawie jest z tym problem z kilku powodów. Po pierwsze operacje usunięcia krtani wykonuje się w 8 szpitalach i nie wszędzie jesteśmy w stanie dotrzeć. Na zebraniach Stowarzyszenia proszę żeby przy okazji wizyt kontrolnych zaglądać na oddziały czy może jest ktoś po operacji i potrzebuje kontaktu z osobą która jest kilka czy kilkanaście lat po operacji. Jednak tu pojawia się kolejny problem bo tak jak wspomniał Mundek taka osoba powinna mieć podstawową wiedzę na temat rehabilitacji osób po laryngektomii. Niestety osób z taką wiedzą i chętnych do dzielenia się tą wiedzą tak jak Mundek jest zdecydowanie za mało. Edukacja na jaką trafiła Krysia, że chodzenie do logopedy to strata czasu czy to, że protezka to samo zło, przynosi więcej szkody niż pożytku.
Kolejnym problemem jest podejście większości lekarzy. Oni wykonali swoje, uratowali pacjentowi życie a dalsza rehabilitacja nie jest potrzebna i wolontariusze kręcący się po oddziale traktowani są jak intruzi. Z tego samego powodu w wielu szpitalach nie ma zatrudnionych logopedów prowadzących naukę mowy.
W Mazowieckim Stowarzyszeniu staramy się aby w każdym szpitalu była chociaż informacja o nas. W zeszłym roku przeprowadziliśmy na szeroką skalę akcję plakatowo – ulotkową. Wiem jednak, że w niektórych szpitalach informacje o nas z tablicy ogłoszeń lądowały w koszach jako zbędne.
Nie poddajemy się i działamy dalej…

Witaj Krysiu, 6,10 czy 12 lat po operacji to nie jest jeszcze tak dużo. Osobiście znam osoby (i Ty je poznasz na spotkaniu Stowarzyszenia) które są po operacji 18 czy 20 lat a to też wcale nie są wyniki rekordowe. Cieszę się z Twojej postawy i deklaracji.
Pozdrawiam serdecznie, do zobaczenia już niedługo – Czarek.

Witaj Krysiu,
Jestem sześć lat po laryngektomii i tak jak w przypadku Marzeny pierwszym źródłem wiedzy było dla mnie forum osób bez krtani. Szybko też trafiłem do Stowarzyszenia „Szansa” gdzie spotkałem wspaniałych ludzi od których uzyskałem wiele cennych wskazówek jak się odnaleźć w nowej rzeczywistości po operacji.
Przez pierwsze półtora roku próbowałem opanować mowę przełykową ale mimo dużego wysiłku to mi się nie udało. Zdecydowałem się na wszczepienie protezki głosowej PROVOX i dzięki niej zacząłem mówić.
Krysiu zapraszam Cię 29 sierpnia na spotkanie członków Stowarzyszenia „Szansa” gdzie na pewno znajdziesz odpowiedz na wiele nurtujących Cię pytań jak również udzielimy Ci wskazówek odnośnie nauki mowy przełykowej ewentualnie wszczepienia protezki.
Pozdrawiam serdecznie Czarek

Teresko brakowało nam Ciebie bardzo w Mrzeżynie. To prawda, że Marzenka jest duszą towarzystwa ale we dwie stanowicie duet który porywa wszystkich do zabawy. Mam nadzieję, że następnym razem będziesz z nami.
Pozdrawiam serdecznie.

Dziękujemy za pozdrowienia. Pogoda w Mrzeżynie od początku turnusu idealna, codziennie piękne słoneczko. Atmosfera również cudowna i szkoda tylko, że czas szybko biegnie i niedługo koniec turnusu. Pozostaną piękne wspomnienia.
Pozdrawiamy wszystkich serdecznie.

Witam,
Teresko mam zupełnie inne zdanie na temat ,,wyczynu,, Mundka niż Ty. Nie uważam żeby to była odwaga a igranie z losem. Drobny błąd oddechowy albo np. skurcz i może to się skończyć tragedią. Zdecydowanie odradzam naśladowania. Jeżeli ktoś chce pływać to są do tego specjalne aparaty przystosowane dla osób laryngektomowanych których dystrybutorem jest firma MAJER z W-wy. W Poznaniu prowadzone są kursy nauki pływania z takim aparatem.
Pozdrawiam Czarek.